چرا سلفون؟؟

منافذ سلفون در سطح خارجی را می توان با عبور از یک تونل با مه سیلیکات سدیم مایع بسته کرد.
سلفون خود 100٪ قابل تجزیه بیولوژیکی است و این محبوبیت آن را به عنوان بسته بندی مواد غذایی افزایش داده است.
سلفون یک ورق نازک و شفاف است که از سلولز احیا شده ساخته شده است. نفوذ پذیری کم آن در برابر هوا ، روغن ها ، گریس ها ، باکتری ها و آب ، آن را برای بسته بندی مواد غذایی مفید می کند. سلولز از چوب ، پنبه ، کنف یا منابع دیگر است.
محدودیت های استفاده از سلفون به این دلیل است که منافذی دارد و باعث تبخیر آب یا ورود اکسیژن می شود که محتوای آن را اکسید می کند.
منافذ سلفون موجود در سطح خارجی را می توان با عبور از یک تونل با مه سیلیکات سدیم مایع بسته کرد و مرحله بعدی در تونل با دی اکسید کربن در حال دمیدن است و در چند ثانیه سیلیکات سدیم مایع سفت می شود. هم سلفون و هم سیلیکات سدیم برای استفاده در مواد غذایی تأیید شده اند. به عنوان یک گزینه دیگر ، می توانیم از مه موم کارناوبا برای پوشاندن سطح خارجی سلفون استفاده کنیم. کارناوبای مومی دارای اثر فیلم زایی شدیدی است و به خوبی روی سطح سلفون می چسبد. کارناوبای مومی همچنین برای محافظت از اتومبیل استفاده می شود و اثر موم را احساس نمی کند.
ما می توانیم فن آوری های جوشکاری حرارتی و شکل دهی حرارتی فعلی را برای بسته بندی حفظ کنیم و از سلفون محافظت شده با یک فیلم از سیلیکات سدیم مایع در همان خطوط تولید مداوم استفاده کنیم.
این تحقیق چگونه با موارد استفاده ما ارتباط دارد؟
پلاستیک به تدریج وارد زندگی روزمره ما شده است. حذف ناگهانی پلاستیک مستلزم هزینه های بالای فناوری است. من به سختی از سطح معیشت زندگی دست می کشم. فکر نمی کنم با بسته بندی خود به خرید برویم. تجدیدنظر در مورد سلفون به عنوان 100٪ پلاستیک زیست تخریب پذیر یک راه حل قابل قبول است.
تحریک یا بینشی چیست که ممکن است در طول این چالش دیگران را القا کند؟
بسیاری از بسته های کوچک ساخته شده از پلاستیک را می توان برای استفاده از سلفون به عنوان پلاستیک قابل تجزیه زیست دوباره طراحی کرد.